براساس گزارش گيزمگ، از آن زمان تا به امروز اين كپسول روي خوكها مورد آزمايش قرار گرفتهاست و RMIT نيز به تازگي اعلام كرده اين كپسول را براي اولين بار روي انسانها مورد آزمايش قرار دادهاست.
به گفته كلانترزاده، اين كپسول به حسگرهاي گازي، ريزپردازنده، باتري، و فرستنده بيسيم با فركانس بالا مجهز است. پس از بلعيده شدن، كپسول ميتواند تراكم گازهاي تعيين شدهاي را درون سيستم گوارشي اندازهگيري كرده و اطلاعات آن را به گوشي هوشمند ارسال كند. اين كپسول در نهايت به صورت طبيعي از بدن دفع ميشود.
به گفته كلانترزاده اين كپسول ميتواند اطلاعات دقيقي از ريزارگانيزمهاي درون روده در اختيار محققان قرار دهد، موجوداتي كه ميتوانند در اختلالات گوارشي و تاثيرگذار بودن ميزان غذاي مصرف شده نقش داشتهباشند و همچنين به توسعه داروها و درمانهاي جديد براي مشكلات گوارشي منجر شوند. همچنين افراد ميتوانند با كمك اين كپسولها تاثيرگذاري مواد غذايي مختلف روي سيستم گوارشي خود را درك كنند.
اين كپسول يكبار مصرف به پزشكان كمك ميكند اختلالات گوارشي را براساس نوع و مقدار گازهاي موجود در نقاط مختلف سيستم گوارشي تعيين كند. موقعيت كپسولها از طريق پرتو ايكس يا فراصوت قابل تشخيص است.
در اولين دور كامل از آزمايش انساني، محققان دريافتند كپسول ميتواند در نهايت ايمني و به آساني از ميان سيستم گوارشي انسان عبور كند. علاوه بر اين، اين كپسول نسبت به تكنيكهاي رايج مانند سيستم كنترل تنفسي، چندينهزاربار حساسيت بيشتري از خود نسبت به گازهاي گوارشي نشان ميدهد. كلانترزاده قصد دارد جزئيات بيشتري از اين آزمايش انساني را تا ماه آينده در كنفرانس هفته بيماريهاي گوارشي در شيكاگو ارائه كند.
نظر شما